Onbewogen
De vogel vraagt niet naar het waarom der dingen. Een natuurgevoel stuurt haar leven. Ze zit op het nest en wacht geduldig tot het leven onder haar in beroering komt en de eierschaal open wordt gebroken om het warme zonlicht van het leven te begroeten.
Uiterlijk onbewogen leeft ze haar leven zoals dat in haar zelf tot uitdrukking komt en laat de omgeving zijn eigen bestaan leiden.
Laten we soms op zoek gaan naar dat vogelgevoel en terugkeren naar het nest van geborgenheid en zekerheid.